هدف نورپردازی صحنه به یک هدف محدود نمی شود. نورپردازی صحنه می تواند به شما کمک کند توجه مخاطب را جلب کنید و تولید صحنه را از طرق مختلفی افزایش دهید. نورپردازی مناسب صحنه می تواند:
نورپردازی صحنه
اساسی ترین هدف برای نورپردازی صحنه، روشن کردن مجریان، دکورها و وسایل است تا مخاطب بتواند همه چیزهایی را که قرار است روی صحنه ببیند، به وضوح ببیند. نور ناکافی می تواند تولید را از بین ببرد. برای مثال، نور کم باعث می‌شود حالت چهره بازیگران سخت‌تر شود – حتی برای اعضایی که نزدیک صحنه نشسته‌اند. نورپردازی برای مردم روی صحنه نیز مهم است، بنابراین آنها می توانند ببینند به کجا می روند و سایر رقصندگان، بازیگران یا نوازندگان را ببینند.
نقاط مختلف صحنه را برجسته کنید
نورپردازی صحنه همچنین می تواند به شما کمک کند چشمان مخاطبان را به جایی که باید بروند هدایت کنید. در دراماتیک ترین موارد، اکثر صحنه ممکن است تاریک باشد و فقط یک نورافکن بر یک نقطه کانونی بتابد. در بسیاری از موارد دیگر، مهندس روشنایی می‌تواند با شستشو شروع کند که منطقه وسیعی را پوشش می‌دهد و به عنوان لایه پایه نور عمل می‌کند. سپس، آنها می توانند از لهجه استفاده کنند تا توجه مخاطب را به یک منطقه خاص هدایت کنند، مانند یک سخنران در پیش زمینه.
تنظیم صحنه
نورپردازی همچنین می تواند به شما در ایجاد تصویری که می خواهید در یک صحنه کمک کند. در برخی موارد، این به معنای ایجاد توهمات نوری با نور است. می‌توانید از یک نور متحرک استفاده کنید تا به نظر برسد که گویی خورشید در حال طلوع است، یا زمانی که یک بازیگر کلید چراغ را در اتاقی می‌چرخاند، صحنه را تاریک کنید. شما همچنین می توانید از اسکریم های دارای نور پس زمینه برای ایجاد توهم یک شب پرستاره، یک روز آفتابی یا حتی آتش استفاده کنید.
کنترل خلق و خو رنگ نور
نورپردازی صحنه نیز می تواند تأثیر عمده ای بر خلق و خو داشته باشد. ایده این است که نورپردازی را با محتوای نمایش تطبیق دهیم تا احساسات مناسب را در مخاطب تشویق کنیم. این می تواند به معنای درخشش ملایم و گرم برای یک صحنه شاد در یک نمایش باشد یا رنگ های کم رنگ و سرد برای تصنیف غمگین در طول کنسرت. رنگ های خاصی با حالات مختلف مرتبط هستند. به عنوان مثال، آبی اغلب با غم و اندوه همراه است و قرمز با احساسات شدید مانند عشق یا پرخاشگری همراه است.
رایج ترین مشکلات نور برای سالن‌ها
قبوض گران انرژی
با توجه به تجهیزات تخصصی و سیستم های کنترل، هزینه های عملیاتی برای سالن ها می تواند به طور قابل توجهی بالاتر از سایر فضاها باشد، که عمدتاً به لطف مقدار زیاد روشنایی دائمی داخلی ضروری است.
این پیچیدگی اغلب یک موقعیت باخت و باخت ایجاد می کند. ممکن است بخواهید وضعیت روشنایی فعلی خود را به روز کنید. با این حال، هزینه صرف روشن نگه داشتن چراغ ها ممکن است تا حدی مانع از بروزرسانی نور سالن خود در وهله اول شود. تیم EPCO از این ناامیدی‌های رایج آگاه است و به شما کمک می‌کند مشوق‌های انرژی در سطح محلی و دولتی را کشف کنید که می‌تواند به شروع ارتقاء نورپردازی شما کمک کند. این نوع مشوق‌ها نه تنها به پایدارتر و “سبز” کردن سالن شما کمک می‌کنند، بلکه حتی به پرداخت هزینه ارتقاءهای بسیار مورد نیاز کمک می‌کنند. در مورد تبدیل یک گریدلاک قبلی باخت-باخت به راه حلی متحول کننده و برد-برد صحبت کنید.
نور شدید و خیره کننده
مشکل رایجی که بسیاری از سالن‌ها از آن رنج می‌برند، شرایط نوری سخت است که درخشش بیش از حد ایجاد می‌کند. این چالش می‌تواند تمرکز مجریان، سخنرانان، نوازندگان و بازیگران را بر هنر خود یا دریافت بازخورد کافی از مخاطبان خود تقریباً غیرممکن کند. به خصوص در رنگ های سفید یا رنگ آمیزی شده با رنگ های بلند، اگر دمای رنگ فضا خیلی روشن باشد، از نظر فیزیکی می تواند برای شرکت کنندگان زخم چشم باشد.
نور کم
مشکل دیگر در طرف مقابل این است که نور سالن به اندازه کافی روشن نیست و به درستی کل فضا را به اندازه کافی روشن نمی کند.
این کمبود روشنایی می‌تواند باعث فشار بیش از حد چشم برای بازدیدکنندگان شود و شرایط خطرناکی را برای سرنشینان ایجاد کند، مانند زمین خوردن روی اشیاء، تلو تلو خوردن روی صندلی، یا ناتوانی در دیدن ایمن پله‌ها. این محیط با دید کم می تواند منجر به یک مشکل ایمنی جدی شود، به ویژه برای افرادی که دارای اختلالات بینایی هستند.
روشنایی منسوخ شده
یکی از موارد شدیدتر که نیاز به راه حل های روشنایی مدرن دارد، مربوط به وسایل روشنایی قدیمی و قدیمی یا سیم کشی معیوب است. تنها چیزی که لازم است این است که لامپ تاریخ مصرف اشتباهی در زمان نامناسبی شکسته شود تا مداری قطع شود یا حتی بزرگ‌ترین سالن‌ها آتش بگیرند. آتش سوزی تئاتر Iroquois دومین فاجعه مرگبار تک ساختمانی در تاریخ آمریکا است که به دلیل آتش گرفتن پرده های موسلین به دلیل شکسته شدن چراغ قوس الکتریکی است. و همانطور که غرور می خواهد، همان تئاتر حتی قبل از این حادثه فاجعه بار “کاملاً نسوز” در نظر گرفته می شد. این مسائل متداول نور سالن می تواند هر رویدادی را به چالش بکشد، خواه یک انجمن، اجرای صحنه یا یک کنفرانس تجاری عمدی. آنها همچنین می توانند استرس غیرضروری ایجاد کنند، سردرد ایجاد کنند (هم به صورت مجازی و هم به معنای واقعی کلمه)، و اگر به اندازه کافی نادیده گرفته شوند، حتی تا حد ایجاد شرایط خطرناک پیش بروند.
انواع وسایل روشنایی صحنه
انواع مختلفی از وسایل روشنایی صحنه وجود دارد که در طراحی نورپردازی صحنه رایج است. هر نوع برای یک هدف منحصر به فرد طراحی شده است، بنابراین اکثر تنظیمات نورپردازی صحنه شامل انواع مختلفی از تجهیزات نورپردازی صحنه یا فانوس هستند. این وسایل ممکن است شامل موارد زیر باشد:
1. نورافکن بازتابنده
نورافکن بازتابنده بیضی شکل یک پرتو نور شدید و کاملاً مشخص تولید می کند که برای نورپردازی جلو عالی است. می‌توانید فوکوس را با لبه‌های نرم یا تیز تنظیم کنید، از شاترها برای تنظیم شکل نور استفاده کنید و نور را از خون‌ریزی به قسمت‌هایی که می‌خواهید تاریک بمانید جلوگیری کنید. این چراغ ها همچنین می توانند گوبوها و ژل ها را در خود نگه دارند تا بتوانید با آنها الگوها و رنگ هایی ایجاد کنید.
2. فالوور اسپات
فالوور اسپات نوعی نورافکن است، بنابراین یک پرتو نور متمرکز و شدید می‌تابد تا تمرکز بیشتری را به اجراکننده‌ای که روی صحنه حرکت می‌کند، ببخشد. این چراغ‌ها مخصوصاً زمانی مفید هستند که مطمئن نیستید یک مجری چه مسیری را طی می‌کند و باید در زمان واقعی پاسخ دهید زیرا به طور سنتی به صورت دستی کار می‌کنند. اپراتور علاوه بر تنظیم موقعیت نقطه زیر، می تواند اندازه و شدت پرتو را نیز تنظیم کند و با پنل های داخلی به راحتی رنگ را تنظیم کند.
3. فرنل
این چراغ ها به نام مخترعشان آگوستین فرنل نامگذاری شده اند. چیزی که این چراغ ها را منحصر به فرد می کند این است که دارای عدسی ساخته شده از حلقه های متحدالمرکز هستند. نور در حلقه وسط روشن‌تر است و هر چه به لبه‌ها نزدیک‌تر شود، ملایم‌تر می‌شود. این چراغ‌ها انتخاب خوبی برای شستشو هستند، اگرچه می‌توانند پرتوهای باریک تری از نور با لبه نرم تولید کنند. شما نمی توانید در این چراغ ها از کرکره یا الگو استفاده کنید.
4. PAR Can
یک قوطی بازتابنده آلومینیز شده سهمی (PAR) یکی از اصلی‌ترین موارد در نورپردازی صحنه است. قوطی های PAR لامپ های مهر و موم شده در محفظه های فلزی استوانه ای هستند. این چراغ ها شبیه چراغ های جلوی خودرو هستند و در طراحی ساده هستند. آنها دقتی با گزینه های فوکوس یا زوم به شما نمی دهند، اما می توانید آنها را برای ایجاد پرتوهای افقی یا عمودی تنظیم کنید. شما می توانید از بین گزینه های استاندارد و LED انتخاب کنید و می توانید از ژل برای ایجاد نورهای رنگی استفاده کنید.
5. نورافکن
نورافکن وسیله بزرگی است که اپراتور می تواند به صورت افقی حرکت کند یا به صورت عمودی کج کند. آنها هیچ عدسی ندارند، بنابراین نورافکن ها تنها با بازتابنده و نوع لامپ تعیین می شوند. در نورافکن های متقارن، نور به طور مساوی در بالا و پایین محور افقی لامپ توزیع می شود. در نورافکن های نامتقارن، نور در یک جهت بیشتر از جهت دیگر در محور افقی پخش می شود. مانند قوطی‌های PAR، نورافکن‌ها نمی‌توانند از الگوها، تنظیمات پرتو یا سایر لوازم جانبی به جز ژل‌های رنگی و انتشار پشتیبانی کنند.
6. Cyc Light
به یاد داشته باشید که “cyc” یک پس زمینه پارچه ای بزرگ است. بر این اساس، یک چراغ چرخشی یک فیکسچر روباز است که نور را روی یک سطح چرخشی یا نوع دیگری از سطح عمودی شستشو می دهد. این چراغ ها را می توان روی زمین قرار داد یا نزدیک به پس زمینه آویزان کرد تا بتوانند به طور موثر پس زمینه را در یک صفحه نور بپوشانند.
7. نوار نور
از چراغ های نواری می توان به عنوان چراغ های چرخشی نیز استفاده کرد، اما این چراغ ها از اکثر چراغ های چرخشی عریض تر هستند. آنها از چندین لامپ تشکیل شده اند که در یک ردیف افقی قرار گرفته اند. نور نواری همان چیزی است که بسیاری از مهندسان روشنایی از آن برای افزودن مقدار زیادی پوشش رنگ به یک صحنه استفاده می کنند. آنها همچنین می توانند به شما اجازه ترکیب رنگ ها را بدهند. این چراغ ها در دو نوع استاندارد و LED عرضه می شوند.
موقعیت های روشنایی
یکی از مفاهیم اساسی نورپردازی صحنه برای درک موقعیت های نورپردازی است. موقعیت های اصلی نورپردازی صحنه که طراحان نورپردازی در طرح های خود لحاظ می کنند عبارتند از:
• چراغ های جلو: چراغ های جلو منبع اصلی روشنایی برای اجرا هستند. در بسیاری از موقعیت‌ها، از نورپردازی جلویی برای شستشوی کل صحنه استفاده می‌کنید. وسایلی که به سمت جلو به سمت چهره‌های اجراکننده نشانه می‌روند نقطه شروع مهمی هستند، اما به خودی خود باعث می‌شوند که مجری صاف به نظر برسد.
• نور پس زمینه: برای اینکه در جایی که بازیگر از پس‌زمینه بیرون می‌آید ظاهری ابعادی‌تر داشته باشید، به نور پس‌زمینه و نور پایین نیز نیاز دارید. نور پس زمینه به سمت پشت صحنه، پشت اجراکنندگان قرار می گیرد. می توانید نور پس زمینه را در نقاط مختلف به صورت عمودی قرار دهید. تجهیزات PAR می تواند به ویژه برای نور پس زمینه خوب کار کند. برای سفارشی کردن ظاهر می توانید رنگ و شدت آن را تغییر دهید.
• Downlighting: یکی دیگر از راه های افزایش ابعاد به نورپردازی صحنه، نورپردازی پایین است. شدت نور پایین می تواند متفاوت باشد. توجه داشته باشید که برخی از طراحان از اصطلاح “downlighting” به معنای نورهایی استفاده می کنند که در پاها قرار می گیرند و نور را به سمت بالا می تابانند و برخی دیگر از این اصطلاح به معنای نورهایی استفاده می کنند که در بالای صحنه قرار گرفته اند و مستقیماً به پایین یا پایین با زاویه می تابند.
• نورپردازی جانبی و بالا: شما همچنین به نورهایی نیاز دارید که در لبه های افقی صحنه قرار گیرند تا اجراکنندگان را از هر طرف روشن کنند. نورپردازی کناری بالا به طور خاص به نورپردازی جانبی اطلاق می شود که در بالا قرار می گیرد تا بر سر و شانه های اجرا کننده بدرخشد. این نورها برای اینکه حالات چهره بازیگران به وضوح قابل مشاهده باشد حیاتی هستند.
رنگ ها و بافت های نورپردازی
با ابزار رنگ و بافتی که در اختیار دارند، طراحان نور می‌توانند به شدت بر جلوه‌های بصری و فضای یک محصول تأثیر بگذارند. همانطور که دیدیم، ژل ها به تکنسین های نور اجازه می دهند تا رنگ چراغ ها را تغییر دهند. آنها حتی می توانند ژل ها را لایه لایه یا ترکیب کنند تا تنوع رنگی ایجاد کنند. در استفاده از نورهای رنگی مختلف برای روشن کردن یک صحنه، طراحان نور ممکن است یکی از این رویکردها را در نظر بگیرند:
• تک رنگ: یک طرح رنگ تک رنگ به سایه های مختلف یک رنگ محدود می شود. وقتی می خواهید نورپردازی را ساده نگه دارید یا روی یک رنگ تأکید کنید، این انتخاب خوبی است.
• مکمل: رنگ های مکمل در چرخه رنگ مخالف یکدیگر هستند. جفت کردن این متضادها با هم راه خوبی برای ایجاد کنتراست است. به عنوان مثال، می توانید آبی و زرد یا قرمز و سبز را جفت کنید. شما نباید رنگ های مکمل را لایه بندی کنید زیرا رنگ های گل آلود ایجاد می کنند.
• سه گانه: طراحان نور می توانند از سه رنگ مختلف در یک صحنه برای تنوع بصری بیشتر استفاده کنند. هنگامی که این رنگ ها یک مثلث را در چرخه رنگ ایجاد می کنند، طرح رنگ به عنوان یک سه گانه شناخته می شود. به عنوان مثال، می توانید قرمز، سبز و آبی یا فیروزه ای، سرخابی و زرد را ترکیب کنید.
• رنگ های مجاور: با جفت کردن رنگ های مجاور – یعنی رنگ ها در کنار یکدیگر در چرخه رنگ – یک طراح نور می تواند ظاهری محو از یک رنگ به رنگ دیگر ایجاد کند.
• رنگ‌های سرد یا گرم: همچنین می‌توانید با ترکیب رنگ‌های هم دما، حالت و تم رنگ خاصی را فراخوانی کنید. به عنوان مثال، ترکیب قرمز، نارنجی و زرد می تواند صحنه را گرم کند.
نورپردازی رنگی می تواند به احساس کلی یک صحنه کمک کند، اما این همه چیز نیست. تغییرات در طرح رنگ نورپردازی همچنین می تواند به صورت نمادین عمل کند و با مضامین یا شخصیت های خاصی در یک نمایش مرتبط باشد. برای مثال، یک طراح نور برای تولید «دریاچه قو» در مصاحبه‌ای خاطرنشان کرد که در حالی که پالت رنگ نمایش عمدتاً سفید است، نورپردازی زمانی که سوان روی صحنه است کمی آبی را در خود جای داده است.
بافت یکی دیگر از راه های مهمی است که طراحان نورپردازی می توانند به طور مستقیم بر تصاویر در یک صحنه تأثیر بگذارند. طراحان نورپردازی با استفاده از گوبوها با الگوهای روی آنها می توانند ظاهر یک صحنه را تغییر دهند. حتی در تولیداتی که دکورها مینیمال هستند، الگوی نورپردازی مناسب می‌تواند این تصور را ایجاد کند که اجراکنندگان در یک جنگل، در شهر، بیرون در یک شب پرستاره یا در کلیسا با شیشه‌های رنگی هستند.
تقسیم درست صحنه
در این مرحله، ممکن است تعجب کنید که طراحان نور چگونه نورپردازی را برای تولید صحنه برنامه ریزی می کنند. این یک فرآیند درگیر است که با خواندن فیلمنامه شروع می شود و تا اجرای زنده ادامه می یابد. پس از آشنایی با تولید – از نظر شخصیت‌ها، طرح و مجموعه‌ای که روی صحنه خواهد بود – یک طراح نور می‌تواند شروع به توسعه یک طرح کند.
این طرح با تقسیم صحنه به مناطقی که نیاز به کنترل روشنایی مستقل دارند آغاز خواهد شد. برای تولیداتی که از کل صحنه برای اکثر صحنه ها استفاده می کنند، طراح نور بخش های کلی را تعیین می کند که به طور مساوی در سراسر صحنه تقسیم شده اند. ساده‌ترین مثال، یک بخش مرکزی با یک بخش جانبی در سمت چپ و مرحله راست است.
برای تولیدات با دکورها و صحنه‌های تقسیم‌بندی‌شده‌تر که در بخش‌های مختلف صحنه اتفاق می‌افتند، تعیین‌کننده‌های طبیعی و قطعی‌تری برای طراح نور وجود خواهد داشت. به عنوان مثال، ممکن است نقطه ای روی صحنه باشد که در آن یک راوی به طور دوره ای برای سخنرانی ظاهر می شود یا جایی که یک تکنواز برای اجرای کنسرت ارکستر می ایستد. شما دوست دارید این نقطه منطقه خودش باشد.
روشی که یک طراح مناطق را تعیین می کند کاملاً به تولید و مجموعه بستگی دارد، بنابراین هیچ رویکرد یکسانی برای همه وجود ندارد. هر تولید جدیدی که یک طراح نور روی آن کار می کند باید از پایه شروع شود.
پس از اینکه طراح صحنه را به منطقه تقسیم کرد، در مورد هر منطقه از نظر رنگ فکر می کند. آیا نواحی خاصی باید تغییرات قابل کنترل خود را در رنگ داشته باشند؟ در برخی موارد، ممکن است بتوانید بخش های مجاور را روی صحنه گروه بندی کنید. یا ممکن است نیاز داشته باشید که هر بخش دارای کنترل های رنگی خاص خود باشد.
در مراحل اولیه طراحی، متخصصان نورپردازی تمایل دارند به طور کلی به رنگ از نظر نور گرم، سرد و خنثی فکر کنند. آنها همچنین می توانند به طور خاص در مورد رنگ های فردی فکر کنند، اگر بدانند رنگ آنها از ناحیه ای به منطقه دیگر در صحنه کاملاً متفاوت است.
چراغ های آویزان
نصب لامپ ها وظیفه ای است که بهتر است به یک حرفه ای قابل اعتماد سپرده شود که تجهیزات و تخصص لازم را در نحوه آویزان کردن چراغ های صحنه دارد. مهمترین چیزی که باید در اولویت قرار گیرد ایمنی است. نصاب های حرفه ای روشنایی معمولاً فانوس ها را با استفاده از گیره های روشنایی به یک لوله فولادی یا خرپا متصل می کنند. همانطور که نصاب ها چراغ ها را به لوله یا خرپا متصل می کنند، از یک کابل ایمنی نیز استفاده می کنند که هم به دور خرپا و هم به یوغ یا دسته یراق می پیچد تا آن را محکم تر کند.
تمام کابل های روشنایی باید تا حد امکان از بالای سر اجرا شود. برخی از لوله‌ها که میله‌های سیم‌کشی داخلی (IWB) نامیده می‌شوند، مجهز به سوکت هستند تا بتوانید چراغ‌های خود را به روشی ساده‌تر تغذیه کنید. هنگامی که کابل نیاز به عبور از کف دارد، بهتر است یک مسیر فرورفته برای کابل ایجاد کنید تا خطری برای زمین خوردن یا مانعی برای حرکت مجموعه ها نباشد.
مکان یابی نورها به نحوه تقسیم بندی صحنه و زوایای نورپردازی صحنه که می خواهند به آن دست یابند بستگی دارد. احتمالاً چندین گروه از نورها در اطراف صحنه وجود خواهد داشت. توجه داشته باشید که برخی از چراغ ها، مانند یک نقطه، اصلا آویزان نیستند. آنها مستقل هستند و ممکن است در نقاط مختلفی در تئاتر یا عرصه قرار بگیرند.
چگونه با یک طراح نور کار کنیم؟
همانطور که یک طراح نور باتجربه و استاد طراحی نور اشاره می کند، هیچ فرمول دقیقی برای فرآیند طراحی نور و یا اینکه چه کسی در یک تولید همکاری می کند وجود ندارد زیرا هر محصول منحصر به فرد است. طراحان نور در مورد نورپردازی صحنه متخصص هستند، اما کارگردانان یا دیگرانی که روی یک اثر کار می کنند می توانند به طراح نور کمک کنند تا بتوانند بهترین کار خود را انجام دهند. هنگام کار با طراح نور صحنه، نکات زیر را دنبال کنید:
• زود شروع کنید: در مراحل اولیه با طراح نور خود ارتباط برقرار کنید. این به معنای به اشتراک گذاشتن یک فیلمنامه، یک ویدیو از نمایش یا هر ماده دیگری است که می توانید برای درک محتوای تولید به آنها کمک کنید. طراحی نور نیاز به زمان دارد، بنابراین برای شروع کار با یک طراح نور، منتظر نباشید تا در مراحل پایانی تمرین باشید.
• اهداف و ترجیحات خود را در میان بگذارید: اگر نویسنده، طراح رقص، کارگردان یا آهنگساز می داند که اهداف هنری خاصی وجود دارد که می خواهند با نورپردازی به آنها برسند، این اهداف را در میان بگذارید. اینها می توانند اهداف کلی برای نورپردازی باشند، یا می توانند خاص باشند. برای مثال، ممکن است در مورد تغییر رنگ که باید در طول یک صحنه اتفاق بیفتد صحبت کنید. مطمئن شوید که اگر چیزهای خاصی در نورپردازی به دنبال آن هستید، به طراح خود اطلاع دهید تا بتواند این اولویت ها را در نظر بگیرد.
• به آنها آزادی هنری بدهید: در حالی که می خواهید اهداف خود را برای بررسی ارائه دهید، مهم است که به طراح نور خود آزادی عمل کافی برای طراحی واقعی نورپردازی برای نمایش بدهید. طراحان نورپردازی حرفه ای احتمالاً بینش خلاقانه و تخصص فنی دارند که شما ندارید، و می توانند از این دانش تخصصی برای ایجاد چیزی خارق العاده استفاده کنند.
استفاده از نور ال ای دی در تئاتر یا سینما؟
کارشناسان ما بسیار خوشحال خواهند شد که به شما در یافتن راه حل مناسب و محصولات مشابه کمک کنند.
تئاترها و سینماها مکان هایی هستند که تجربه بصری و محیط در آنها ضروری است. استفاده از نورپردازی LED خطی روشی نوآورانه و همه کاره برای افزایش زیبایی و خلاقیت این مکان های سرگرمی ارائه می دهد. نوارهای LED را می توان به صورت استراتژیک برای بهبود محیط، افزایش تاثیر بصری و ارتقای بهره وری انرژی استفاده کرد.
سالن
سالن‌های تئاتر و سینما مکان‌هایی هستند که جنبه بصری در آنها بسیار مهم است. استفاده از نورپردازی LED خطی روشی نوآورانه و همه کاره برای بهبود زیبایی شناسی و تجربه تماشا در این مکان های سرگرمی ارائه می دهد. نوارهای LED را می توان هوشمندانه برای بهبود محیط، تشدید تجربه بصری و ارتقای بهره وری انرژی در همان زمان اجرا کرد.
با نوارهای LED خطی، می توانید فضای اتاق های تئاتر و سینما را متناسب با ژانرها یا حالات مختلف تنظیم کنید. رنگ و شدت نور را تغییر دهید تا تجربه تماشا را افزایش دهید. نوارهای LED را در امتداد لبه‌های سقف، کف یا دیوارها قرار دهید تا نورپردازی ظریفی ایجاد کنید که به فضای کلی می‌افزاید. از نوارهای LED برای روشن کردن مناطق خاصی از محل برگزاری، مانند راهروها یا پله‌ها، برای یک تجربه سینمایی عملی، ایمن و جذاب استفاده کنید. نوارهای LED می توانند به عنوان روشنایی امنیتی در مواقع اضطراری مانند نشان دادن خروجی های اضطراری یا مسیرهای فرار استفاده شوند.
ورودی
ورودی تئاترها و سینماها به عنوان یک محل ملاقات مهم برای بازدیدکنندگان قبل از ورود به نمایش یا سینما واقعی عمل می کند. استفاده از نورپردازی LED خطی روشی نوآورانه و همه کاره برای بهبود محیط و مهمان نوازی در سرسرا ارائه می دهد. نوارهای LED را می توان به صورت استراتژیک برای ایجاد فضایی جذاب، بهبود زیبایی بصری و در عین حال افزایش بهره وری انرژی استفاده کرد.
نوارهای LED خطی را می توان در امتداد ورودی ها یا درها قرار داد تا استقبال گرمی از بازدیدکنندگان ایجاد کند و فضایی دلپذیر ایجاد کند. با قرار دادن نوارهای LED در امتداد دیوارها، سقف ها یا نرده ها، فضایی دنج و آرام را در سرسرا ایجاد کنید. جزئیات معماری، آثار هنری یا عناصر تزئینی را در سرسرا با نورپردازی ظریف LED برجسته کنید. یا نوارهای LED با قابلیت تغییر رنگ را برای تطبیق نور با رویدادها، فصول یا موضوعات مختلف در نظر بگیرید.
بوفه
بوفه در سالن‌ها و سینماها مکانی است که بازدیدکنندگان می‌توانند از انواع خوراکی‌های خوشمزه و نوشیدنی‌های با طراوت لذت ببرند. استفاده از نورپردازی LED خطی روشی نوآورانه برای جذابیت بصری بوفه و بهبود ارائه غذا و نوشیدنی ارائه می دهد. نوارهای LED را می توان هوشمندانه برای ایجاد فضایی جذاب و جذاب استفاده کرد و زیبایی بصری را بهبود بخشید و در عین حال بهره وری انرژی را افزایش داد.
نوارهای LED را در امتداد لبه‌های بوفه قرار دهید تا نمایش غذا و نوشیدنی‌ها را برجسته کرده و به صورت بصری بهتر کنید. نوارهای LED با قابلیت تغییر رنگ را در نظر بگیرید تا نور را با موضوع یا فضای بوفه تطبیق دهید. و از نوارهای LED برای برجسته کردن ظروف، دسرها یا نوشیدنی های خاص و جلب توجه بازدیدکنندگان استفاده کنید.
سرویس بهداشتی
توالت‌ها در سالن‌ها و سینماها امکانات مهمی برای بازدیدکنندگان هستند و استفاده از نورهای LED خطی می‌تواند این فضاها را کاربردی‌تر، ایمن‌تر و زیباتر کند. نوارهای LED را می توان هوشمندانه برای ارائه نور کاربردی و روشنایی محیط استفاده کرد و تجربه ای راحت و دلپذیر را به بازدیدکنندگان ارائه داد.
نوارهای LED را روی سقف یا بالای آینه ها قرار دهید تا روشنایی کافی برای کارهای کاربردی مانند آرایش و نظافت شخصی ایجاد کنید. از نوارهای LED به عنوان تابلوهای راهنمایی ظریف برای هدایت بازدیدکنندگان به ورودی، خروجی و امکانات مختلف داخل دستشویی استفاده کنید. یا نوارهای LED را به دیوارها یا کف ها اضافه کنید تا محیطی آرام و دلپذیر ایجاد کنید. بسیاری از مردم به نورهای مشترک ما در برخی از نورپردازی های صحنه و سالن رقص توجه نمی کنند، شاید برخی فکر می کنند که نور یکسانی بین این دو وجود دارد، در واقع بین آنها تفاوت وجود دارد، اما نه چندان سخت و سریع، به خصوص با راه اندازی استودیو تلویزیونی، سرگرمی، مرزها دیگر چندان واضح نیستند.ما امروز به سادگی به تفاوت بین آنها نگاه می کنیم.
اولین نقطه تفاوت: استفاده از مناسبت ها: عمومی در تئاتر، مرکز هنرهای نمایشی، به دلیل اجراها، جلسات و غیره، سپس تعداد زیادی از چراغ های صحنه را پیکربندی می کنیم، و بار مانیائو، سالن های رقص و دیگر سرگرمی گرا را تنظیم می کنیم. باید لامپ های سالن رقص را پیکربندی کند.
تفاوت دوم: تفاوت نوع لامپ: استفاده در نورپردازی صحنه عموماً لامپ های معمولی مانند نور، نور نقطه ای، نور ملایم، چراغ های آستیگماتیسم و چراغ های دیسکو به طور کلی عبارتند از: توپ جادویی معمولی، چراغ های لوگو، چراغ ها و سایر لامپ ها و فانوس ها. ، در سال های اخیر، مکان های مرتفع تحت سلطه لامپ کامپیوتر، مانند نور اسکن، تکان دادن چراغ سر خود، نور لیزر، مانند.
تفاوت نقطه سوم: تفاوت بین دو حالت کنترل: لامپ های مرحله به طور کلی برای تنظیم نور، جعبه سیلیکون برای کنترل، سوئیچ اصلی، نور، رنگ و غیره، سالن رقص استفاده بیشتر از صفحه کلید یا کنترل پنل کامپیوتر، عمدتا به فرآیند اجرای رنگ، کنترل تغییر الگو.
تفاوت چهار نقطه: تفاوت بین انواع منابع نور: در روشنایی صحنه استفاده می شود منبع نور به طور کلی لامپ بازتابنده، حباب کوارتز، راه راه به حباب و بر اساس لامپ سه رنگ، و دیسکو روشنایی لامپ هالوژن عمومی، لامپ تخلیه گاز است.
تفاوت پنج نقطه، این نیز آخرین نقطه تفاوت: تفاوت نور: در تئاتر به هنرهای نمایشی و کنفرانس، اغلب در نورپردازی به در نظر گرفتن نور سطح، سیلی در صورت، نور جانبی، نور بالا، نور آسمان، برای ملاقات با تئاتر صحنه، و در سالن های رقص و مناسبت های دیگر، رنگ روشن، الگو، دگرگونی و غیره را بیشتر در نظر می گیریم، نورپردازی را معمولی تر می کنیم.
امروزه نگاهی ساده به این دانش در پرتو برنامه طراحی سرگرمی ما نیز کمک کرده است.
اصطلاحات روشنایی صحنه
برای درک بهتر موضوع نورپردازی صحنه، آشنا شدن با برخی از نام‌های نورپردازی صحنه برای آیتم‌ها و مفاهیمی که معمولاً در این زمینه مطرح می‌شوند، کمک می‌کند:
اگرچه ممکن است به سادگی آنها را به عنوان چراغ یا وسایل روشنایی بشنوید، واحدهای روشنایی یا وسایل روشنایی صحنه نیز معمولاً فانوس نامیده می شوند. در اروپا، اصطلاح رایج تر، luminaire است.
لامپ اصطلاح صحیحی است برای چیزی که شما ممکن است در یک زمینه روشنایی خانگی آن را لامپ نامید. در نورپردازی صحنه، لامپ هایی که به وسایل روشنایی می روند به طور مداوم لامپ نامیده می شوند.
شستشو، که به عنوان پر نیز شناخته می شود، یک محدوده وسیع از نور است که پوشش ثابتی را در سراسر یک مرحله فراهم می کند. نور افکن معمولا برای ایجاد یک شستشو استفاده می شود.
شدت اصطلاحی است که متخصصان نورپردازی برای توصیف سطح روشنایی نور صحنه استفاده می کنند. نور شدیدتر انرژی الکتریکی بیشتری جذب می کند. کاهش منبع الکتریسیته باعث می‌شود نور کمتر یا شدت آن کمتر شود.
انتشار فرآیند پراکندگی نور برای نرم شدن آن است. نور پراکنده مخالف یک پرتو شدید با لبه های سخت است. مهندسان روشنایی می توانند از مواد انتشاری که مانند ژل بی رنگ است برای نرم کردن نور استفاده کنند.
بارندورها مجموعه‌ای از دو یا چهار فلاپ فلزی هستند که به جلوی یک نور صحنه می‌چسبند تا یک پرتو نوری نرم و گسترده پخش کنند. بارندورها نور را شکل می دهند و لبه سخت تری را در جایی که نور متوقف می شود ایجاد می کنند تا پرتو مناطقی را که ترجیح می دهید تاریک بمانید روشن نکند.
کرکره ها شبیه بارندورها هستند، اما در وسایل روشنایی بیضی شکل تعبیه می شوند. با حرکت دادن کرکره ها می توانید شکل نور را دستکاری کرده و قسمت های خاصی را مسدود کنید.
ژل که فیلتر رنگ نیز نامیده می شود، چیزی است که متخصصان نورپردازی برای تغییر رنگ پرتو نور از آن استفاده می کنند. ژل ها از ورقه های شفاف با یک ورقه پلاستیکی رنگی شفاف در وسط تشکیل شده اند. با قرار دادن ژل های مختلف در قاب رنگی روی یک نور، می توانید از همان نور برای ریختن رنگ های مختلف استفاده کنید.
سیکلوراما، یا به اختصار «سیکل»، پس زمینه پارچه ای بزرگی است که روی صحنه استفاده می شود. معمولاً مقعر است و به صورت کمانی از یک طرف صحنه به طرف دیگر کشیده می شود. می توانید از تجهیزات نورپردازی برای پخش نور یا تصاویر بر روی سیکلوراما استفاده کنید.
اسنوت که پس از ظاهرش به آن کلاه بالایی نیز می‌گویند، لوازم جانبی مات و استوانه‌ای است که می‌توانید آن را روی چراغ قرار دهید تا نور شعله‌ور یا سرگردانی را که می‌تواند از وسایل روشنایی ناشی می‌شود، کاهش دهید.
گوبو که به آن الگو نیز گفته می شود، یک دیسک فلزی نازک است که دارای الگوی بریده شده، مانند شابلون است. با قرار دادن گوبو در نگهدارنده در مقابل منبع نور، نور الگوی روی صحنه می‌اندازد. این الگو می تواند تصویری مانند خط افق شهر ایجاد کند یا به سادگی می تواند بافتی به نور اضافه کند.
